Zaman…
Kübra Fırat
Tik tak, tik tak, tik tak!..
Akıp giden su misali,
Kayıveriyor elden, dilden, gözden…
Halbuki an be an hissettiriyor varlığını. Ağrı, acı, sevinç, mutluluk, öfke, kin… Yaşadığın her duyguyu hissettiren şeydir işte zaman.
Zaman bazen yokluktur bazen varlık. Bazen pişmanlık bazen yaşanmamışlık. Tanımsızdır oysaki. Tanımsızlığının yanı sıra en çok tasvirlenen kavramdır zaman. Bir yelkovan bir akrepten ibarettir görüntüde. Ancak duran bir akrep yelkovan akıp giden zamanı tutamazken işte buradan anlar insan; tanımlanamayan zaman insanoğlunun acizliği sonucu on iki rakamla 24 saat dilimine, akrep ve yelkovan arasına sıkıştırılmış bir materyal olarak yer almış evlerin duvarlarında.
Zaman gelir, bir can “ınga” sesleriyle merhaba derken zaman gelir, bir can son nefesini vererek elveda der hayata. Zaman bazen başlangıç bazen bir sondur. İşte kısacası zaman görebildiğine görecelidir.
