Yıkım…
Penbe Ertürk
Bugün 05.10.2024 Türk toplumunun ahlaki yapısı için bir yıkım ...
Bir adam gündüz vakti iki genç kadını vahşice öldürdü, bu dayetmemiş gibi intihar etti yapılan soruşturmada adamın ruhsal problemleri olduğu öğrenildi.
Akşam saatlerinde evine giden genç bir kadına iki adam saldırdı taciz denemezdi niyetleri resmen tecavüz etmekti, oradan geçen şerefli vatandaş tarafından şans eseri kurtarıldı ve saldırıyı yapan iki adamcık serbest bırakıldı ...
Geçtiğimiz günlerde ülkemizin bir köyünde çok sayıda kızçocuğunun intihar ettiği ´, küçük yaşta vefat ettiği ve aynı köyde bir çocuğun minicik cesedinin amcası tarafından on beş gün boyunca saklandığı öğrenildi. Tam olarak ölüm sebebi bilinmeyen bu küçük yavrucağın cinayetinin her yönüyle araştırılması yönergesi T.B.M.M tarafından red edildi...
Neden?
Ne oldu bu insancıkları hayvanlardan daha hayvan hale getiren, çoğu zaman hayvan demeye hicap duyduğum bu zavallı insancıklara ne oldu. Ne zaman ahlaksız, duyarsız, saygısız, inançsız hale geldi ...
Anlatayım ne zaman başladı...
Erkek çocuklarını kız çocukarından üstün gördüğümüz, birçok ahlaksızlığı erkekler için ihtiyaç olarak kabul ettiğimiz ve sürekli ahlakın, toplumsal kuralların sadece kadınların koruması gerektiğine inandığımız sürece maalesef çok daha kötüsünü yaşayacağız
Biz ahlakımızı, değerlerimizi kaybettik. Sosyal kirlenmenin kurbanı olduk, devamı olarak gün geçtikce şaşırmayı unuttuk: gördüğümüz, yaşadığımız her şey normalleşmeye başladı, hatta birçoğuna kılıf bulmaktan geri durmadık...
Ben çocukken sabahtan akşama kadar sokakta oynardık, çok acıktığımızda birimizin annesi bize salçalı ekmek yapardı, eve gittiğimizde yorgunluktan uyuya kalırdık. Biz mutlu ve güvende olan çocuklardık. Bahçemizde polis yoktu, kamera yoktu, bekçi yoktu, bunlara gerekte yoktu: herkes birbirinin kardeşiydi, abisiydi, evladıydı, arkadaşıydı... Ne oldu, nerede bozuldu, nerede bozulduk, nerede hata yaptık ...
Herkesin başına tabiki polis dikilemez, elbette her yerde kamera olamaz, evet kötülüğe, kötüye engel olmak çokta mümkün değil ama bu demek değildir ki; işlenen bu adi suçların en büyük ceza ile cezalandırılması mümkün değil. Uygulanan cezaların ağır ve caydırıcı olması şart çünkü ben ülkemin güzel sokaklarında korkmadan yürümek, evladımı korkmadan okula göndermek, huzurla yaşamasını sağlamak istiyorum, bu hem bir vatandaş olarak,hem bir anne olarak en büyük hakkım. Toplumsal yozlaşmanın tam ortasındayız, çözüm mü? Çözüm İDAM!!! Ya da HADIM!!!
Biz insan olmak istedikçe, zamanın içinde gelişerek,yücelerek , insanlığımıza insanlık katarak mücadele ederken bu kötülüğün, vahşetin, iğrençliğin bitemeyeceğini hatta artarak devam edeceğini ön görmek çok da zor değil. En kısa zamanda gereken önlemlerin alınması, cezaların arttırılması,bu gibi suçları işleyenlerin ifşa edilmesi, ve toplumdan dışlanması gerek, aksi taktirde daha kaç kadın daha kaç çocuk ölür bilmiyorum ...
Vefat eden tüm melek çocukları, güzel kadınların ruhu şad olsun onları unutmadık, unutmayacağız ....
